Deze week verscheen op Netflix de langverwachte live action-serie Avatar: The Last Airbender en in de dagen voor de release sijpelden de reviews van verschillende recensenten binnen. Die waren lang niet allemaal positief. De visuele effecten zou niet goed genoeg zijn, het verhaal heeft een groot deel van zijn magie verloren en zou slecht geschreven zijn.
De serie is gebaseerd op de populaire animatie serie van Nickelodeon, die kan worden beschouwd als één van de beste animatieseries ooit. De originele serie was zowel voor kinderen en volwassenen een fantastische ervaring. Daarom is het verhaal in 2010 ook al eens verfilmd, maar dat werd een gigantische flop. Die film was inderdaad erg slecht, en niet de naam van Avatar waard. Iedereen en zijn moeder hoopte daarom ook dat adaptatie die Netflix zou maken, een stuk beter zou zijn.
Maar de kritiek was niet mals en aan één kant is dat best begrijpelijk. Je neemt iets wat de harten van vele mensen heeft veroverd en steekt dat in een nieuw jasje. Het is logisch dat mensen het nieuwe met het oude gaan vergelijken en dan een voorkeur voor het een of ander hebben. Het is ook de taak van recensenten om nieuwe series met een kritisch oog te bekijken. Maar meestal slaan zij daarin door.
Niet alles hoeft perfect te zijn om het een goede serie te maken. Niet elk puntje van kritiek, weegt zwaarder dan de positieve kanten. Ik focus mij juist liever op de dingen die ik wel goed en leuk vind, dan op de punten die mijn ervaringen zou verpesten.
Natuurlijk is Avatar geen perfecte serie en zouden er hier en daar andere keuzes gemaakt kunnen worden. Maar Avatar is gewoon een fantastisch leuke serie om naar te kijken. Zeker voor de nieuwe kijkers, maar ook als je het origineel wel hebt gezien. Series en films zijn bedoelt voor vermaak en daar gaat het uiteindelijk om: “Heb ik een leuke tijd als ik deze serie kijk?” En dat heb je absoluut met Avatar: The Last Airbender.
Nu te zien op Netflix.